الان یه بحثی آغاز شده که باید جوانان به صحنه بیان و غیره و ذالک. من احساس میکنم که با توجه به اینهمه کمالات و فهم و شعور و سواد و تیریپ و سایر توانایی هایی که دارم اگر وارد مجلس بشم بدیهتا مملکت وارد فاز جدیدی از توسعه خواهد شد. اما بقیه چی؟ اونایی که از قبل تو مجلس چرت و پرت میگفتن رو مغز همن چی؟ اونارو که نمیشه کاریشون کرد. اینه که من معتقدم اگر قرار میدان برای جوانان باز بشه به کلی باز بشه. اگر هم نه که بیخود با همه چی ور نرن. به قول قدیمیا با همه چی لاس نزنن. این وضعیت وضعی نیست که اونطوری جوانان بتونن بیان تو سیاست. باید یک موقعیت جدی ایجاد بشه. نه اینکه یه عده ای که از قبل نه کاره ای بودن و نه بلد بودن که باید چکار کرد بیان و بخوان به واسطه موقعیت قبلی خودشون همه رو بذارن سر کار و بعدش هم خودشون واسه خودشون هر و کر را بندازن. باید خیلی عمیقتر به مساله سیاست نگاه کرد.
