باشه خب، اگه یادت بیاد خودت خواسته بودی خیلی کارها رو انجام بدی و به خاطر انجام ندادنشون هم زندگی خودتو جهنم کرده بودی و هم زندگی بقیه رو. هیچوقت هم نمیتونستی پیش خودت باور کنی که ممکنه تو مقصر تمامی مشکلات خودت باشی. مشکلاتی که هیچ دلیل قانع کننده ای برای وجودشون نمیتونی پیدا کنی و خیال میکنی اگه فقط خودت توی زندگی خودت بودی میتونستی برای خودت خیلی کارها بکنی. اما باز حوصله ات سر میرفت و باز دوباره راه حل دیگه ای برای حل مشکلت نمیتونستی پیدا کنی. پیش خودت هم هیچوقت فکر نمیکردی اگه با یه راکت پینگ پنگ توپو بزنی به دیوار و دوباره پس بگیری شاید کلا زندگی تو هم به نوعی عوض بشه. بدون اینکه مثل دفعه قبلی هزینه هنگفتی رو از سرمایه ات از دست داده باشی. هرگز از اون آدمهای لوسی نبودی که برای همه کارهای لوسشون دلیل هم داشتن. حالا هم نمیتونی تحمل کنی که باز دوباره همون آدمهای لوس حتی از دیروز هم لوس تر شدن و نمیشه کاریشون کرد! بذار بهت بگم، تو اگه میخوای موفق بشی تنها راه موفقیتت اینه که یک کار خارق العاده بکنی. اما خب کار خارق العاده هم مثل سایر کارها زیادی لوسه و تو مجبوری به این خاطر توی زندگیت دنبال یه چیز دیگه بگردی. تازه ما خودمون هم که همه کارامون لوسه تورو به تازگی شناختیم. به این نتیجه رسیدیم که تو کاملا به ضرر ما نیستی و جا داره ضررهای تورو کمی با دقت بیشتر بررسی کنیم. حالا هم حتما پیش خودت فکر میکنی من آخرین آدمی هستم که تو زندگیت زنده دیدی و احساس میکنی دیگه وقتشه که از درون بترکی مثل یه سوپور محله. اما سوپور محله در مورد تو نظرات دیگه ای داره که من فقط از بخشی از اون نظرات مطلعم!
