هنوز دقایقی از مطرح کردن قضیه احبدی نجاد نگذشته بود که موج مخالفت احبدی نجادی ها بلند شد. که این خودش جای خوشحالی زیادی برای اونها داره. چرا که اونها که نمیتونن فکر کنن! اونها که نمیتونن درست باشن! اونها که نمیتونن! اونها فقط میتونن چت کنن! یعنی چت به معنی مسنجر و اینها نه ها! یعنی اون هم آره! اما چت به معنی اینکه برن چت کنن رو احبدی نجاد یا هرچی دیگه بدون اینکه به کسی بگن. ای وای که چقده نازه این احبدی نجاد!
در روزنامه بود که درباره هیلاری کلینتون هم یک عده ای خوشحالند و تشویق میکنند که رییس جمهور شه، هم یه عده ای اتهام فساد مالی و اینا زدن. نظر من در مورد هیلاری کلینتون اینه که واقعا هیلاری کلینتون با وجود اینکه زنه قادر هست در زمینه اقتصاد انقلابی عمل کنه. به نظرم هیلاری کلینتون آدم خوبیه. اما برای سیاست در حد ریاست جمهور یه مشکل اصلی داره. مشکل اصلی هیلاری کلینتون اینه که معمولا همیشه کارش در سیاست هم بیش از حد به پول و مسائل مالی گره میخوره. این احتمالا برای هیلاری کلینتون یک نقطه ضعف به حساب میاد. اگر رییس جمهور نشه هم برای خودش و هم برای امنیت بقیه بهتر میشه. اما اگر از عرصه اقتصاد انقلابی بره بیرون خیلی در دنیا دیگه اتفاق جالبی نمیتونه بیفته.
حسن روحانی مسلما در کل خیلی به درد ایران خورد. حالا در کل یعنی چی؟ یعنی اگر ایران رو یک کشور فرض کنیم و فرض کنیم که رییس جمهور اون کشور مسوول هست که به گذشته کشور دقت کنه و برای حال و آینده برنامه ریزی کنه حسن روحانی برای کشور فرضی ایران خوب بود! حالا چرا کشور فرضی؟ چون ما کلا خیلی در ایران روح ملیتی و هویت ملیتی مشخص، ثابت، پایدار و متحدی نداریم. حالا بیخیال. تنها نکته ای که از نظر من کمی دور از ذهن به نظر میرسه اینه که روحانی بتونه مشکل اشتغال ملت رو به نحو مناسبی سر و سامان بده. وضع مملکت در حال حاضر به نوعی ناجور هست که ایجاد اشتغال معنی دار، یعنی اشتغالی که به سود جامعه و کشور و مردم تموم بشه اونقدر توی مملکت نیست. حالا ممکنه من خودم مثلا شانس بیارم برای مدتی بتونم کار درست و حسابی بکنم اما وضع مملکت در کل طوری نیست که بگیم با وضعیت اشتغال و سیستم کاری فعلی کسی میتونه روی امنیت شغلی خودش حساب کنه، یا اینکه مملکت میتونه روی حل مشکلات خودش توسط اشتغال ملت حساب کنه. خب مگه ما تو ایران مشکل زیاد نداری؟ مگه مشکل خیلی نداریم؟ مگه مشکل خیلی خیلی خیلی نداریم؟ مگه در بعضی زمینه های احمقانه خیلی خیلی خیلی خیلی مشکل نداریم؟ مگه نمیشه خیلی از اون مشکلات خیلی خیلی خیلی خیلی احمقانه رو با اشتغال معنی دار به "سادگی" سر و سامان داد؟ چرا میشه! اما ما لزوما در جهتی حرکت نمیکنیم که اون کارو بکنیم و سنگ اندازیهای بسیاری بوسیله انواع و اقسام وطن فروشان در اون زمینه بوجود میاد. متاسفانه اونقدر به حد کافی در این مملکت نیت پاک وجود نداره که "بخواد" مشکل حل بشه.
در روزنامه بود که این آقای رضا ضراب (همسر ابرو گندش!) قبلا تبرئه شده بود، اردوغان اومده گفته حق به حقدار رسید. بعد از چند وقت دوباره به پنج سال زندان محکوم شد. قبلا هم که رفته بود مصر زمان اخوان المسلمین گفته بود: "انت مصری!!!" بعد ضایه شده بود با کودتا. من که خیلی راضیم از این روند ضایع کردن پوپولهایی مثل اردوغان که در دنیا در جریانه.
پینوشت: پوپول = معتقد به الهی بودن پوپولیسم. (بوبول)
بخش در روزنامه بود رو به سرمقاله اختصاص میدیم. که گفته رای به معنی بیعت نیست. کی گفته رای به معنی بیعت نیست؟ یعنی منظور ایشون اینه که "رای نباید به معنی بیعت باشد". وگرنه تو این خراب شده که رای پنجاه سال پیش هم معنیش بیعته آدم هم مجبوره با همه بیعت کنه چه رای داده باشه چه رای نداشته باشه و در غیر اونصورت یه لقمه نون حلال هم نمیشه گیر آورد خورد! دموکراسی هم تضمین کننده هیچ چیز در دنیا نیست. یعنی از قبیله "اونگا اونگا" در کنیا گرفته تا کشورهای جهان اول سیطره استکبار جهانی بر دنیا واضح هست. به هیچ عنوان مضمونی به نام دموکراسی وجود خارجی نداره و نخواهد داشت. "قانون مداری بر پایه دموکراسی" شاید تعبیر بهتری باشه. البته خب قانون مداری هم که همه میدونن کاملا ممکن نیست تو این خراب شده و سایر خراب شده ها. به هر حال طرف آدم منفوری هم باشه اگه یه وکیل خیلی قوی داشته باشه شانس موفقیتش هست. سوسیالیسم هم بسیار چیز خوبی هست. از ظلم حکومتی جلوگیری میکنه. از استبداد جلوگیری میکنه. از فاشیسم جلوگیری میکنه. البته سوسیالیسم به معنی فراهم کردن یک سری امکانات عمومی برای همه آدمها از جمله حق تحصیل، حق ارزشمند بودن، حق محق شمرده شدن هنگامی که محق هستند. جلوگیری از هجمه های جانبدارانه به نام دموکراسی و به کام سلطه طلبان. به نظرم جا داره آقای سردبیر هم بیشتر دقت کنند. دموکراسی هرگز آن چیزی که باید باشد نبوده و نیست.
میگم که در دنیا دخول به سیاست، لازمه کاری بزرگ کردن نیست! بسیاری بودند انسانهایی که در دنیا کارهای بسی شگرف انجام دادند و مفاهیم بسیار شگرف هم کشف و هم ایجاد کردند و به سیاست هم دخول نکردند! حالا ممکنه این آدمها به واسطه فهم مسائل به سیاست نزدیکی کرده باشند اما هرگز به سیاسی دخول نکردند. من هم به سیاست دخول کنم برای خودتون خوب نیست. صد رحمت به چرچیل!
پی نوشت: اسامی تنی چند از کسانی که به سیاست دخول نکردند و آدم منحرفی نیز نبودند... ویکتور هوگو، ارنست همینگوی، انیشتین، نیوتن، ادیسن، حافظ، سعدی، فردوسی، سیزده معصوم به علاوه حضرت علی در دوران خانه نشینی، چخوف، شکسپیر، نیچه.... اسامی تنی چند از کسانی که به سیاست وارد شدند و دامانشان آلوده شد: هیتلر، هایدگر، خیل کثیری از نژادپرستان دو آتشه حکومتی لنگه رییس دانشکده سابقمون تو کانادا، و ....
سرانجام در انتهای
قرنی کوتاه فرود خواهم آمد
و به یاد خواهم آورد
هزاران قرن را از سر گذرانده ام!
در اونجاست که شاعر میفرماید:
شاسم دگر بی شاس شد
از شاس سرنشناس شد
...
آن شاس بی شاسش بگو
شاسی سلامت میکند
...
.
.
.
در روزنامه بود که ریس قوه قضاییه اسلام واقعی را در توجه به قرآن معرفی کردند. این در صورتی هست که با این تعریف سر جمع یه تعدادی حدود کمتر از انگشت دست توی دنیا مسلمان باقی مونده بود که اونم مجبور شدند به خاطر بخشهای ضد یهودیت از بقیه مسلمین حمایت کنند که اون بقیه مسلمین هم در دنیا داعش و القاعده و باقی مسائل رو راه اندازی کردند که به طور کلی رفتار حضرت علی هم مطابق قرآن نیست کاملا. به نظر میرسه که با توجه به گوناگونی بسیار انواع مسلمین در دنیا دیگه جای خاصی برای اینکه بشه اسلام واقعی رو در توجه به قرآن دانست باقی نمانده. همین در مورد مسیحیت و یهودیت و سایر ادیان هم احتمالا درست هست. به هر حال پیامبران الهی اکثرشون حالا به هر حال اونایی که اولی العظم بودند آدمهای خیرخواهی بودند که در طول حیات خود تلاش در بهبود اوضاع اجتماع کردند اما به هر حال زمان هم نقش مهمی در همه چیز ایفا میکنه احتمالا. به عنوان مثال همین آقای کوچک زاده نماینده مجلس که گلوی خودشو پاره پوره کرده تو اینستاگرام که فلانی چرا اونطوری اومد؟ مگه چقد فاجعه اس تو اسلام که فلانی اونطوری اومد؟ هیچی! اصلا فاجعه نیست تو اسلام که طرف اون ریختی اومد! پس همینجا خاک بر سر کوچک زاده که یک مشت اراجیف و حرف مفت و تحویل خودش و بقیه میده. به قدری اراجیف زیاد شده، به قدری اراجیف زیاد شده، به قدری اراجیف زیاد شده در میان اقشار مختلف از استاد دانشگاه گرفته تا باقی اراذل که من خودم هم وسوسه شدم به اینکه بدیهتا خاتمی هم که با شعار اراجیف "زنده باد دشمن من" دهن حجاریان رو در دنیا سرویس کرد و حجاریان در عوض زحماتش یه چیزی نثارش شد در حد "زنده باد دشمن خاتمی" که اتفاقا هشت سال در ادامه دشمن خاتمی هم اومد سر کار و زنده هم بود و خون همه رو هم تو شیشه کرد و اراجیف بسیار بیشتری رو هم نهادینه کرد. پس صحبت اساسی اینکه آقای رییس قوه قضاییه! این مسئله که هنوز تو دنیا کسی غیر از خود علما نفهمیده اسلام به چی میگن با این صحبت شما لزوما حل نشد، اما در قرآن بخشهایی هست که آدم اگه درست بفهمه خیلی عمیقه. یه بخش های دیگری هم در قرآن هست که حالا چه به نفع من باشه و چه به ضرر من، من در موردشون اظهار نظر نمیکنم. از طرفی دیگه هم رفیق دوست گفته که "خوب زمانی جنگ تموم شد" و نمیدونم چی چی! آقای رفیقدوست شما که خودت جزو رییسایی خیلی بدت نبود. اما امثال من که نمیدونه به بیشعوری اروپایی و آمریکایی باید در قرن حاضر و در موضع ضعیف چطوری سر کرد، خیلی هم براش بد نیست که بره جنگ احیانا کشته بشه. به هر حال یه سری چیزایی احتمالا از این زندگی کوفتی که خاتمی به بیست و دو میلیون رای تو پاچه ملت کرده بهتره. یعنی من یه کار مفید بتونم تو ایران بکنم میرم سیستم برده داری خاتمی رو تعطیل میکنم که از اون به بعد هرچی نویسنده و اندیشمند هست خودش بیاد وسط حداقل مثل آدم حرف خودشو بزنه و بعد هم به ملکوت اعلی بپیونده. در ضمن اردوغان هم گویا قدیم یه سخنرانی کرده که "ال کردم و بل کردم و حق دارم ملتو کتک بزنم و ..." که همه هم حق دارن بزنن تو سر اردوغان که مردشور ریخت نحستو ببرن "نه عین آدم ال کردی، نه عین آدم بل کردی، یه دلقک پوپولیست ضایعی هستی که باید دهنتو سرویس کرد". در ادامه هست که "سرانجام فساد فروپاشی جامعه هست" در ادامه جا داره من بگم که بعله با اینهمه فرقه درپیت فاسد و منحرف که از زمان دولت قبلی در مملکت باب شده هم فساد زیاد هست و هم جامعه فروپاشیده شده هست. پس کلا نه روی سلامت جامعه حساب کنید و نه روی خود جامعه و سعی کنید واقعگرا باشید. این خراب شده اگر درست نگاه کنیم وضعش خیلی خرابتر از اون حرفها هست در خیلی ابعاد. شاید بهتر باشه که همون فقط به مسئله امنیت خودمون برسیم. در ادامه احمد داووداغلو هم در ترکیه بعد از اینکه حزبشون از اکثریت افتاد استعفا داد که جا داره بگیم آقای احمد داوود اغلو خیلی خوشحال شدیم از استعفای شما و مردشور خودت و حزبتو اردوغان و همه عمله هاتم همه جای دنیا ببرن!