میدونی؟ ماجرای آدم و کت مورد علاقه اش خیلی ماجرای عجیبیه. آدم کت مورد علاقه اش رو چون خیلی دوست داره همینجور میپوشه و از این خیلی ممنونه که کت مورد علاقه اش خیلی به سرعت پاره نمیشه. بعد یه روز توی آینه نگاه میکنه و احساس میکنه که دیگه از کت مورد علاقه اش اونقدر خوشش نمیاد. یاد این میفته که گفتن "تن آدمی شریف است به جان آدمیت، نه همین لباس زیباست نشان آدمیت..." بعد دلش میگیره و دیگه نمیتونه کت مورد علاقه اش رو تنش کنه. یه روز کت مورد علاقه اش رو با یه تی شرت یقه هفت و شلوار لی و کمربند رنگی تنش میکنه و میره توی صف زنجیر زنی زنجیرو از یه بچه میگیره و تا میتونه زنجیر میزنه. تمامی تکنیک های زنجیر زنی رو هم که توی کودکی یاد گرفته که چطوری با زنجیر آدم بیشتر دردش بیادو استفاده میکنه! بعد دیگه از اون به بعد کت مورد علاقه اش به نظرش فقط یه کت میاد و میتونه بیشتر تحملش کنه چون کت مورد علاقه اش در اثر زنجیر زنی هم پاره نشده....